ak di raub

assalamualaikum da salam sejahtera...
serius... lama gila babeng ak x menulis dalam blog ni...
laptop ak rosak la... susah nak menulis walaupun idea kan main banyak dalam otak ni...

lepas nak dekat 5 bulan ak menjadi budak k.l...
sekarang ni ak telah kembali ke negeri ak...
walaupun jauh dari rumah... boleh dikira sebagai kampung halaman la kot...
dah 2 minggu ak berkampung di Pusat Biotek Herba Raub...
maknanya... dah dekat 2 mingu ak meninggalkan IMR...
rindu sangat pada IMR...
rindu pada tikus2...
makmal GLP...
opis ak yang sejuk tuh...
makan kerepek tiap2 petang...
berebut bas...
dan macam2 lagi la...

mula2 ak x nak kot datang raub ni...
ye la, pandangan pertama ak...
raub ni macam tempat yang x menbangun...
x seronok...
susah nak bergerak ke mana2...
dan macam2 lagi la...
(amboi, giler bandar betul ak neh)

tapi bila dah 2 minggu di sini...
rasa sangat seronok lak...
ye la, memang susah sistem pengankutan dia...
bandar pun jauh...
kedai makan pun ada satu dan pilihan lauk sangat terhad...
tapi ada keseronokan yang tersembunyi...

hari pertama kamiorang masuk hutan...
mengenal herba...
jumpa la tongkat ali yang sebenar...
(eurycoma longfolia tu sebenarnya pasak bumi)...
jumpa ubi jaga...
pokok tepus... (budak2 yang treking sama dengan ak mesti ingat pokok ni... "celur pun sedap" bak kata mr sam)...
ak lak boleh terjatuh dan jari ak tertusuk benda apa entah... berdarah sampai menitik2...
guna aloe vera sebagai ubat jek...
terima kasih kepada en wahid dan en alif sebab sudi bawa kitorang masuk hutan tu...

dekat sini ada sungai juga...
sejuk beb sungai dia...
walaupun x berapa jernis tapi gila la... puas hati mandi...
nanti kitorang rancang nak pergi lata lembik...
air terjun popular dekat sini...
jangan jeles...

orang2 dekat sini semua ramah2...
senang diajak berborak...
xda pun yang sombong atau kerek...
cuma kami kena ikut disiplin la...
nak tulis banyak pun dah jauh malam...
nanti2 ak sambung... nak mintak gambar dari budak2 ni...
dan ak akan menulis lagi selagi laptop x buat hal lg...
jumpa lagi...